چکیده:
مدیریت فرآیندهای کسب و کار( BPM ) پارادیمی مدیریتی است که هدف آن کنترل و بهبـود فرآینـد های سـازمانی ۲ در بستر فناوری اطلاعات است. معماری سرویس گرا( SOA) سـبکی از معمـاری سیسـتم هـای اطلاعـاتی اسـت کـه از اتصـال سرویس سست ۳ ها جهت انعطاف پذیری و تعامل پذیری نرم افزارها، بصورت مستقل از فنـا وری پشـتیبانی مـی کنـد . بـا وجـود فراگیر بودن این دو رهیافت، متاسفانه تصویر شفافی از چگونگی وابستگی و تعامل آنهـا بـا یکـدیگر وجـود نـدارد . گاهـا ایـن دو رهیافت معادل هم یا رقیب هم و یا مکمل هم تصور می شوند. ۴ در این نوشته برای مدل تعامل SOA و BPM، دو الگوی مختلف ارائه می شود. در الگوی اول معمـاری سـرویس گـرا بـه ۵ عنوان چارچوبی گسترده هم در کسب و کار و هم در فناوری اطلاعات مطرح می شود که دربردارنده BPM نیـز هسـت . امـا در الگوی دوم، BPM به عنوان رهیافتی در لایه کسب و کار سازمان که هدفش کنترل و بهینه سازی فرآیندها اسـت ترسـیم مـی شود که از SOA تنها به عنوان فناوری پشتیبان کننده استفاده می کند، هدف این مقاله تدوین ویژگی و حوزه کاربرد هـر کـدام از این دو الگو است که هم اکنون غیرشفاف و مبهم است. تبیین ایـن دو الگـو، تحلیـل نویسـندگان ایـن مقالـه از ویژگـی هـا و خصوصیات SOA و BPM است و حاصل چندین سال مطالعات تئوریک و پیاده سازی اجرایی این دو رهیافت می باشد.
نویسندگان : فریدون شمس و امیر مهجوریان
منبع : دبیرخانه شورای عالی اطلاع رسانی کمیته فنی معماری اطلاعات
لینک دانلود کامل مقاله
