مقدمه:
سازمانها مانند موجودات زنده ای هستند که در گذر زمان از مراحل مختلفی عبور می کنند. این مراحل شامل پیدایش، رشد، بلوغ، زندگی، و مرگ است. تفاوتی که یک سازمان با موجود زنده معمولی دارد این است که ً الزاما محکوم به مرگ نیست و سازمانها می توانند زندگی نامحدودی داشته باشند. اینکار مستلزم این است که قادر به حفظ وضع موجود، حرکت به سمت وضع مطلوب تر، و مدیریت تغییرات باشند. آنچه که یک سازمان را تبدیل به یک موجود زنده و باشعور می کند، مجموعه ایست از فرآیندهای کاری که هماهنگ با هم، و پیوسته در حال اجرا هستند. این مجموعه شامل فرآیندهائی نظیر مدیریت منابع مالی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت بازار، مدیریت تولید، مدیریت اطلاعات، و غیره است. بنابراین می توان برای هر سازمان چرخه حیاتی از فرآیندهای مختلف در نظر گرفت که به صورت پیوسته از شکلی به شکل دیگر در تحول و گذر هستند(شکل ۱-۵). سازمانهای پویا و موفق سازمانهائی هستند که برایند تحولات فرآیندهای آنها به سمت بهبود و تعالی باشد. مسئول یک سازمان، پیوسته بر این چرخه حیات نظارت کرده و هدفش این است که با اعمال تغییراتی پیوسته، سازمانش را به سمت وضعیت مطلوبتری هدایت کند. این تغییرات می تواند شامل مواردی چون ایجاد فرآیندهای کاری جدید، به کارگیری یک فناوری جدید، ایجاد یکسری توانمندی جدید و غیره باشد. نکته مهم این است که میزان بلوغ و کارائی هر سازمان وابستگی مستقیمی به میزان بلوغ و کارائی مجموعه فرآیندهای آن دارد. یکی از مهمترین فرآیندهائی که امروزه در سازمانهای مدرن در کنار سایر فرآیندهای اصلی قرار گرفته » است. فرآیند فوق ارتباط نزدیکی با فرآیندهائی نظیر«برنامه ریزی ۱ است، فرآیند «معماری سازمانی مالی و کنترل سرمایه گذاری »، «مدیریت امنیت اطلاعات»، «مدیریت منابع انسانی»، «چرخه مهندسی سازمان و مدیریت برنامه » (معروف به چرخه حیات ایجاد یا تهیه سیستم) دارد.
نویسنده : عسکر صمدی
منبع :دبیرخانه شورای عالی اطلاع رسانی کمیته فنی معماری اطلاعات
لینک دریافت کامل مقاله
