چکیده
انصراف دانشجو یکی از چالش‌های پیش روی آموزش عالی است. مقالۀ حاضر رویکرد پذیرش دانشجوی شهریهپرداز را نوعی کسبوکار و انصراف دانشجو را رویگردانی مشتری در نظر گرفته است و بهدنبال بررسی عوامل انصراف دانشجویان و اتخاذ سیاست‌های مداخلهجویانۀ بازدارنده است. پژوهش پیش رو کاربردی از نوع توصیفی است که بهکمک داده‌های کمی و کیفی بر مبنای روش پژوهش کریسپ از دادهکاوی اطلاعات دانشجویان ورودی شهریهپرداز (۲۱۴۲۰ دانشجو دانشگاه تهران طی سال‌های ۱۳۹۲- ۱۳۸۸) استخراجشده از بانک‌های اطلاعاتی سیستم آموزش دانشگاه تهران، اجرا شده است. هدف آن، تحلیل رفتار دانشجویان بهمنظور شناسایی دانشجویان در معرض خطر انصراف و ارائۀ مدل پیش‌بینی احتمال انصراف است. پس از تحلیل داده‌ها و ارائۀ مدل پیش‌بینی، جدول احتمال انصراف و مدل رگرسیونی انصراف، یافتههای پژوهش ترم اول و دوم (بهویژه ترم اول در دورۀ سنی
۳۱-۲۴ سال) را بهمنزلۀ پرخطرترین دورۀ زمانی، دانشجویان ارشد را مستعدترین مقطع و دورۀ شبانه را پرخطرترین دورۀ تحصیلی برای انصراف دانشجو (رویگردانی مشتری) شناسایی کرد.
نویسندگان : سید علی اکبر احمدی , داوود کریم زادگان , تورج خیراتی کازرونی
منبع : نشریه مدیریت فناوری اطلاعات
داده کاوی دانشجویان انصرافی دانشگاه تهران با تمرکز بر حفظ دانشجویان شهریه پرداز (جلوگیری از روی گردانی مشتری)
مطلب قبلیبه کارگیری الگوریتم ژنتیک در بهینه‌سازی درختان تصمیم‌گیری برای اعتبارسنجی مشتریان بانک‌ها
مطلب بعدیارائه یک مدل پشتیبان تصمیم جهت ارزیابی مقالات علمی پژوهشی مدیریت
