چکیده مقاله:
امروزه شاهد حرکت سریع جهان به سمت فضای مجازی هستیم. تجارت، درمان، آموزش و بسیاری از فعالیتهایی که روزگاری زمان و هزینه بسیاری را به خود اختصاص میداد، امروزه با قرار گرفتن در فضای مجازی منافع بسیاری را به بشر رسانیده است. آموزش که جزء جدایی ناپذیر از انسان است به صورت الکترونیکی وارد جوامع شده است که افراد و سازمانها رفته رفته در حال گرایش به این نوع آموزش هستند. در این تحقیق به رابطه هوش هیجانی و گرایش به آموزش الکترونیکی در سازمانها پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-پیمایشی میباشد. جهت جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. ضریب آلفای کرنباخ پرسشنامه اول ۰.۷۶ و پرسشنامه دوم ۰.۸۳ میباشد که پایایی پرسشنامهها را تایید میکند. برای آزمون روایی سؤالات از اعتبار محتوا استفاده شد که به این منظور از نظرات متخصصان، اساتید دانشگاهی و کارشناسان خبره استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارمندان بانکهای استان البرز میباشد که تعداد ۸۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده و نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی اسپریمن و رگرسیون چندگانه استفاده شده است که در نهایت تمام فرضیهها به اثبات رسیده و مشخص گردید دو متغیر خود انگیزشی و خودآگاهی، به عنوان متغیر های پیش بینی، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون، برای توضیح تغییرات میزان گرایش کارکنان به پذیرش آموزش الکترونیکی را دارند.
نویسندگان: بهنام قربانی فرد ، سید شهاب موسوی، حسینعلی عزیزیها ، شهرام هاشم نیا
منبع :نشریه فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران